Wonen in Spanje

We zweven nog steeds tussen het gevoel dat 'we iets moeten doen' en 'we mogen best nog even ontspannen'. Ondanks dat we in Spanje zijn en het prachtig weer is, voelt het toch anders dan een gewone vakantie. Maar het voelt ook nog niet als een emigratie. Dingen die je normaal laat liggen (post, rekeningen, administratie) doen we nu wel. Ook spreken we familie en vrienden vaker dan dat we normaal zouden doen in een vakantie. Het hoort bij de omschakeling horen we van mensen die gestopt zijn met werken en ook niet meer elke dag naar kantoor hoeven. Bij een aantal duurde dat best lang. Ondertussen wonen we een week in een huis en hebben we een oppashond. Een gelukkig toeval. De eigenaren van het huis, Jan en Gerdi, hebben we ontmoet op de camperplek bij Cartagena. Daar bleek dat onze koelkast echt niet werkt op gas en naar de garage moet. Het bleek een lastig probleem, want er moet een nieuwe gastoevoer in. Dat duurt wat langer en deze lieve mensen boden aan dat wij dan wel in hun huis mochten, als we ook op de hond zouden passen. Zo gezegd, zo gedaan. Nu staat onze camper bij de garage in Elche en wandelen wij vier keer per dag met de hond en wennen aan een echt huis. Met zwembad (waar we nog in zijn geweest). We zijn dus nu echt aan het oefenen om in Spanje te wonen en dat bevalt.

Streep is 21!

De afgelopen week hebben we weer veel gezien en ervaren. Zo zijn we na ons bezoek aan Camposol het achterland ingetrokken. Dat is fraai. Heuvels en vlakke stukken wisselen elkaar af. Er wonen hier niet veel mensen. Volgens de barman in La Majada zijn hier vooral in het zomerseizoen toeristen en is het verder rustig. Camperaars komen vooral van november tot mei, weten we. We trekken verder richting de kust. Als de zee dichterbij komt, rukt het plastic op. Zo noemen wij de tuinbouw die overkapt is met een soort zeil. Wel warmte en geen directe zon. Zo kunnen ze hier tot vijf keer per jaar oogsten. Heel efficiënt, maar niet mooi. Honderden vierkante meters met stoffig plastic. Dit is niet echt wat we zoeken. We rusten een paar dagen uit en op 17 oktober vieren we de verjaardag van onze schat Streep: 21 jaar!

1 week in Murcia

We zijn bijna 3 weken onderweg en 2 weken in Spanje waarvan 1 week in onze zoekprovincie: Murcia. We weten dat we niet meer terug gaan naar Nederland, maar toch voelt het niet echt anders dan andere vakanties. Benieuwd wanneer het besef echt komt. Misschien komt het omdat we in onze camper leven en komt het emigratiegevoel pas als we in een echt Spaans huis wonen, met Spaanse buren, Spaanse postbodes en Spaanse energiemaatschappijen die ons niet begrijpen?

Spanje is zo mooi en zeker deze provincie. Gelukkig spreken we ook weer veel mensen en horen we hun ervaringen en tips. We kijken nu wel met een andere blik, dan vorig jaar. Hoe hoog ligt het? Vriest het hier in de winter (doorrijden dan). Als er sinaasappel- en citroenbomen staan, is het meestal wel ok. Die houden niet van kou. Wij ook niet. Dus als we de verhalen over de herfst in Nederland horen, zijn we nog blijer dat we hier zitten.

Lieve groet John en Saskia

PS Ons huis doet het goed zonder ons. Er is veel aanloop en interesse!

De zoektocht begint!

Vrijdag zijn we de provincie Murcia binnengereden. Nu begint onze zoektocht echt! Onze eerste plek is een camperplaats die te koop staat. Hier blijven we een paar nachten en spreken met de tijdelijke beheerder. De camperplaats ligt prachtig. Helaas zijn de mogelijkheden beperkt en ligt de plek buiten de toeristische routes. Ook kan het hier in de wintermaanden heel koud worden en dat is niet waar de camperaars naar op zoek zijn. Dit is leuk om een paar dagen te ontspannen en onze volgende stop voor te bereiden, maar onze toekomst ligt hier niet. Gisteren hadden we een afspraak met Marjan en Tom van den Dorpe. Marjan heeft twee leuke boeken geschreven over emigreren naar en leven in Spanje. Marjan en Tom delen veel ervaringen tips met ons. Een fijne ontmoeting. Morgen rijden we verder naar het zuiden.